မရင့္က်က္ေသး တဲ့ ပင့္သက္ တစ္စံု

ေ၀း .. ခဲ့ၾကျပီ ... မ

ဇာတ္လမ္း အစ လယ္ အဆံုး ေပါ့ျပက္ျပက္ ျပက္လံုး ေတြနဲ႔ ပဲ ...

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေ၀းခဲ့ ၾကျပီ .....။

ပူေဆြးတယ္ ဆိုတာ အေတာ္ေ၀းေ၀းက ေနတစ္စင္း ပဲ ...

ရံဖန္ရံခါ ေသာက ေတြ ေဆးေၾကာဖို႔ အတြက္ ....

ကၽြန္ေတာ့္ အေတြး ထဲ ခဏေတာ့ ... မ ... စီးေမွ်ာ ခြင့္ ရွိပါတယ္ ... မရယ္ ....။



ေမ့လို႔ မွ မရတာ ...

နံရံ ကို မီွထိုင္ .. ေ၀ဒနာ ပတ္ပ်ိဳး တစ္ပိုဒ္ကို ..

နံပါတ္ၾကိဳး ပ်က္ေနတဲ့ ဂစ္တာ အေဟာင္းထဲ သိပ္ထည့္ ...

ရုပ္တစ္၀က္ နာမ္တစ္၀က္ မကြဲ တဲ့ ေသြးစုစု ခႏၶာ နဲ႔ ...

ျပက္လုလု တိမ္ ေတြ လိုက္ဆက္ ရတာ လဲ ...

ၾကာေတာ့ လက္ထိုးပ်ိဳ႔ အန္ ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ အသက္ရႈ ၾကပ္တယ္ ... မ ... ။



'' တို႔ ေ၀းေ၀းေနၾကရင္ ေကာင္းမယ္ ေကာင္ေလးရယ္ ''

ဂုဏ္သေရရွိ အတၱေတြ ထဲ ယႏၱယား ဆန္ဆန္ နွလံုးသားနဲ႔ ...

ဘ၀မွန္ လမ္းမွန္ ရင္ခဲြ ရမယ့္ ..

ေဟာဒီ ပကာသန လြန္ဆဲြ ပဲြ မွာ ကၽြန္ေတာ္ ရံႈးတယ္ မမ ..

.................ကၽြန္ေတာ္ ရံႈးတယ္ .....။



'' သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ ေကာင္ေလး ရယ္ ''

ဆႏၵ တစ္ခု ထဲ နဲ႔ ေျပာရရင္ ဒါလဲ ကမၻာဦး မွာ ရူးေနေအာင္ ျပဳစားလိုက္တာပဲေလ.. ..။

ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ...

အခ်စ္ဆိုတာ နကၡတ္န႔ဲ ယွဥ္ေမြးလိုက္တဲ့ အဆိပ္ခြက္ လိုပါပဲ ..

နႈတ္ဆက္စကား မေျပာခင္ အခ်ိန္ထိ အစိမ္းသက္သက္ မ်ိဳခ် ခဲ့တာပါ .. မ ...

...... .... အစိမ္းသက္သက္ မ်ိဳခ် ခဲ့တာပါ . ...



ေ၀း .. ခဲ့ ျပီးျပီပဲ

အိပ္မက္ေတြ လဲ ခါးက်ိဳး သြားပါျပီ ... မ

ရိုးသားမႈ တစ္ခုက ထဲ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေကာင္ေလး ....

ကၽြန္ေတာ့္ နွလံုးသား ေနာင္ေရးအတြက္ ...

မရင့္က်က္ေသး တဲ့ ပင့္သက္ေတြနဲ႔ ပဲ

နင့္ ေနေအာင္ လြမ္းမယ္ ...

အထံုးဆက္ထားတဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳး တစ္စံုနဲ႔ပဲ ...

ကၽြန္ေတာ္ ... ရိုးသားစြာ လြမ္းေတာ့ မယ္ .... မ .. ရယ္ ..

.....................ရိုးသားစြာ ပဲ လြမ္းေတာ့ မယ္ဗ်ာ ... ။





                                              ( လြင့္ရာေ၀) ( 3.3.2010) တြင္ ေရးသားခဲ့ပါသည္...