“လင္းအာရုဏ္ ရြာ အလွ”

ဂိမၼန္ေႏြေႏွာင္း တစ္ဖန္ေျပာင္းဘိ

မိုးလခါဝယ္ ဝႆန္ တိမ္ေတာင္

မိုးစက္ေျပာင္၍ အာရုဏ္က က်င္း

ေရာင္နီလင္းေသာ္ ရြာဦးရယ္ဆီ

ဘုန္းေတာ္ ေက်ာင္းညိဳ ''' ဘြေႏၵာ'''' သံရယ္ျပိဳ ။ ~~~ ။


မိုးလခါဝယ္ ပ်ဳိးေကာက္မယ္သာပ

ျဖိဳးေမာက္မယ့္ က်ဥ္စပါးတြင္း

ပ်ဳိ တို ့ေမာင္ ေတာင္သူၾကီးက

မိုးေသာက္ယံ ေတာင္ယာဆင္းေပါ့

ဟန္သင့္ရယ္ျပင္

လယ္ေတာခြင္ ယာေျမဆင္းရန္ပ

ႏြားတင္းကုတ္ဆင္း ။ ~~~ ။


ရြာဦးရယ္ဆီ

အုန္းေမာင္း ရယ္ထိုးဘိ

ဆြမ္း အာရုဏ္ အမွီျပီးသမို ့

ဝါတြင္းခါ ဥပုဒ္သီတင္းရယ္ႏွင့္

ေတာင္သူ ႏွမပ်ဳိ လွယမင္းရယ္က

ရြာေက်ာင္းေတာ္ ခ်ီမယ္ဝင့္ကာပ

ရြာလမ္းသို ့ဆင္း ။ ~~~ ။


ဆြမ္းအုပ္ရယ္နီ

အျဖဴေပၚ အညိဳဆင့္လို ့

ေခါင္းေပါင္းထက္ဆီ

ေယာဂီ ညိဳ ခ်ည္ထည္ သဘက္ ရယ္လ

လည္တိုင္ဝယ္ စိတ္ပုတီးရယ္ႏွင့္

ျမတ္ဘိ ရွဳ ့ မျငီး ။ ~~~ ။


ရြာလမ္းရယ္ ဆုံးျပီ

ရွဳ ့ေမွ်ာ္ၾကည့္ တစ္ေခၚေဝး

ရြာဦးေစတီ ဖူးေမွ်ာ္ရျပီ

ထုံးေစတီ ထိုဘုရား

ရြာက်က္သေရ ဘုန္းေမာ္ဝင့္ေပါ့

ပ်ဳိေလးတို ့ အား ။ ~~~ ။


ဆီမီးရယ္ညီ

ပန္းကိုျပင္ နံ ့သာက်င္း

ၾကည္လင္ကာ ေရၾကည္သစ္နဲ ့

ဆြမ္းကပ္ အမွီ ရြာဦးေစတီ ။ ~~~ ။



အို လွ ဘိ ထင္

ညိဳညစ္ညစ္ တိုင္အေျခရယ္ႏွင့္

ေခါင္ အရွည္ရြာေက်ာင္း

ဆရာေတာ္ရယ္ ဝတ္တက္ျပီးသမို ့

ဆြမ္းအမွီ အာရုဏ္ျပဳကာလ

ဝတ္ျပဳခင္းက်င္း "' ပိ႑ပါတ္ ''' ဆြမ္း ၊ ဟင္း ။ ~~~

နီယြန္

ျမန္မာကဗ်ာမွ