“ပုဂံေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံ” (တင္မိုး)

ပုဂံေက်ာင္းက
ေရႊေဒါင္းေတာင္က်ဳိး၊ ကေလာင္ရိုးျဖင့္
ထိုးလိုက္ပါတဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံ။
...

ေနရီခ်ဳပ္မိုး၊ ေခါင္းေလာင္းထိုးလည္း
ညိဳးညိဳးမညံ၊ တိုးတိုးသံ။

ပုဂံအတိတ္၊ ပုဂံရိပ္ကို
ကားလိပ္တင္မ၊ ပဲြခင္းျပသို ့။
ၾကြပါၾကည့္ပါ၊ ဆင္ျခင္ပါဟု
ျပလာေသးဟန္၊ ေရွးပုဂံ။

တိုးတိုးျမည္ဟန္၊ ေခါင္းေလာင္းသံကား
ပုဂံနိမိတ္၊ ပုဂံစိတ္ဟု
စိတ္ေနျမင့္ျမတ္၊ စိတ္ဓာတ္ျမင့္မား
စိတ္ထားျမင့္မို၊ စိတ္လိုျမင့္မာန္
စည္ႀကီးသံ။

ပုဂံတရား၊ ပုဂံသားတို ့
တရားကိုခ်စ္၊ ဓားကိုခ်စ္ခဲ့
အသစ္တည္ေထာင္၊ ႏိုင္ငံေအာင္ဖို ့
ရြက္ေဆာင္ခဲ့ၾက အားႏွင့္မာန္။

ပုဂံေက်ာင္း၏
ေတာင္ေစာင္းေတာင္ထိပ္၊ ေစတီရိပ္က
တိုးတိတ္ညင္သာ၊ ထိုးခတ္လာေသာ
ကဗ်ာၿငိမ့္ေညာင္း၊ ဤေခါင္းေလာင္းေၾကာင့္
ေကာင္းမွုေတြႏိုး၊ ေကာင္းမ်ဳိးေတြေ၀
ေကာင္းေစစိတ္သန္၊ အဓိဌာန္။

ဆြံ ့သူၾကား၍
ၾကားသူလမ္းျမင္၊ ျမင္သူေရွ ့တိုး
အားလံုးႏိုးဖို ့
ထိုးလိုက္ပါတဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံ။

တင္မိုး