မရင့္ေသးသည့္၊ ခ်ိဳထန္းရည္ကို
ေသာက္သည္ ငါတို႔ တစ္က်ိဳက္ ႏွစ္က်ိဳက္။
သူတို႔ ေကၽႊးႀက
ေက်းလက္ဟင္းလ်ာ၊ အၿဖာၿဖာသည္
ရင္မွာဆို႔ေအာင္ စံုလွသည္။
ေဆြမ်ိဳးေတြ႕သို႔
မေမ့စရာ ၊ လြန္ပ်ဴငွာသည္
ရပ္မွာမြဲလည္း စိတ္မမြဲ။
သူတို႔အေႀကာင္း၊ တို႔အေႀကာင္းႏွင့္
ၿမိဳ႕ေႀကာင္း ရြာေႀကာင္း၊ အေႀကာင္းေႀကာင္းကို
ေသာင္းေၿပာင္းေထြလာ၊ေၿပာခ်င္ရွာ၍
ေနပါဦးလား၊ သူတို႔တား။
သို႔ပင္ၿဖစ္လည္း
မစင္လက္ေရ၊ ခနေနၿပီး
ေ၀ေ၀မင္းလြင္၊ ေနပူၿပင္ကို
အလ်င္ေက်ာ္လႊား၊ ငါတို႔သြားရန္
စကားေကာင္းတုန္းၿဖတ္ခဲ့ရ။
ငါတုိ႔ခရီး၊ ပန္းတႀကီးကား
လွမ္းၿပီးလွမ္းရန္ က်န္ေသးသည္။
မင္းသု၀ဏ္
(၂၈.၄.၇၁)
ပန္းခ်ီ ေပၚဦးသက္
No comments:
Post a Comment