ရင္မွာခံစားးမွဳဒဏ္ရာေတြမျပယ္သေရြ႔ ေတာက္ပလင္းလက္တဲ႕ ေကာင္းကင္ဆိုတာလည္း .......
မရွိႏိုင္ေသးပါဘူးမ ..........
ခဏတာေဝးကြားျခင္းဆိုရင္ အလြမ္းသီးခ်င္းဆိုရင္ေတာ့ျပယ္မယ္ထင္တယ္ ။ .........
ခုေတာ့ ........ထာဝရေဝးကြားျခင္းပါ........
ျပန္ဆုံရင္ေတာင္ အတူမေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး .......(မတူညီတဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကိုယ္စီနဲ႕ေပါ့)
ဟုုးိအရင္ ကဆိုရင္ .........က်ေနာ္ရဲ႕ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္စင္ေတြအမ်ားၾကီး .....
ေငြလမင္းၾကီးရဲ႕ေအာက္မွာအတူတူထိုင္ ......
ေျပာမကုန္ႏို္င္တဲ႕စကားေတြနဲ႕ ........ႏွစ္ေယာက္သား ေပ်ာ္ရႊင္မဆုံးခဲ႕ပါဘူး ........
ၾကယ္ကင္မဲ႕တဲ႕ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ..........
ခုေတာ့ ..........တစ္ေယာက္တည္း
အေမွာင္ေတြထဲတိုးဝင္ .........အနာဂတ္ဆိုတဲ႕အိပ္မက္ခရီးရွည္ၾကီးအတြက္ ...........
စမ္းတဝါးဝါးလွမ္းေလွ်ာက္ေနသူပါ .............
မနဲ႕က်ေနာ္လႊဲေခ်ာ္ခဲ႕ျပီးေနာက္ ...........
အရာအားလုံးဆိတ္သုန္း အပူရင္ခြင္မွာ ..........
လမင္းၾကီးလည္းမေအးျမေတာ့ဘူး ......
ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ေတးဆိုသံေတြလည္းမခ်ိဳျမိန္ေတာ့ဘူး ........
ေကာင္းကင္ေအာက္က ၾကယ္ကေလးေတြလည္းလင္းလက္ေတာက္ပမွဳမရွိေတာ့ဘူး ........
No comments:
Post a Comment