ေပွ်ာ္ရႊင္မွဳကင္းေဝး
ၾကယ္ေရာင္မစုံတဲ႔
ငါ့ဘဝကမာၻအိုပ်က္မွာ
ခ်ိဳျမိန္တဲ႔ အျပဳံးတစ္ပြင့္ေတာင္ငါမျပဳံးႏိုင္ဘူး ။
ရိုးသားမွဳကိုေရွ့တန္းတင္္
နားလည္မွဳနဲ႔ကိုယ္ဘဝကို
ျပန္ငဲ႔ၾကည့္ခ်ိန္မွာ
ေနာက္ဆုံးရရွိမွဳက
ငါ့အတြက္ဗလာ(သုည)။
လြမ္းဆြတ္ျခင္းနဲ႔တမ္းတမွဳက
ဝမ္းနည္းမွဳကိုသေဘာေဆာင္လည္း
ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔မာန္မာနအတြက္
ငိုေၾကြးျခင္းဆုိတာငါ့အတြက္မရွိ ။
မၾကဳံစဖူးရင္ခုန္ဖူးတဲ႔
ႏွလုံးသားမွာရူးေလာက္ေအာင္ခ်စ္ေပမဲ႔လည္း
ဖြင့္ေျပာဖို႔မျဖစ္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး ။
ၾကယ္ေရာင္မစုံတဲ႔
ငါ့ဘဝလမိုက္ညအလယ္
ေသခ်ာျခင္းပန္းတိုင္တစ္ခုသို႔
ယုံၾကည္မွဳဇြဲလွုံ႔လနဲ႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနခ်ိန္မွာ
တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ႔မင္းဘဝကို
ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႔စကားတစ္ခြန္းနဲ႔
ဒဏ္ရာေတြမေပးခ်င္ေတာ့ပါဘူးခ်စ္သူေရ ……….။
No comments:
Post a Comment